افزایش شدید جمعیت همراه با گسترش شهرنشینی و مصرف گرایی و عرضۀ تکنولوژیهای جدید، بشر امروزی را درگیر مشکلات زیاد اجتماعی و زیست محیطی از جمله معضلات ناشی از مقادیر انبوه پسماند کرده است. پیشرفت در صنایع الکترونیک موجب شده که بشر در زندگی مدرن امروزه انواع وسایل آسایش و آرامش‌بخش را در اختیار داشته باشد. صنعت الکترونیک وسایلی را در اختیار ما قرار می‌دهد که در زندگی مدرن امروزی لازم هستند، ولی نگرانی در زمینۀ سوء مدیریت و آثار مخرب ناشی از آن به شدت احساس می شود. تحولات سریع در صنایع الکترونیکی و الکتریکی و ظهور روزانۀ تکنولوژی مصرف تجهیزات برقی و در نتیجه پسماند ناشی از آن را به شدت افزایش داده است. پسماندی که در عین داشتن مواد با ارزش، شامل عناصر خطرناکی است که در صورت عدم کنترل مناسب، زندگی بشر را تهدید خواهند کرد. با انجام مطالعات اساسی، آموزش کافی و در صورت ایجاد سیستم مدیریت علمی و کارآمد می توان همزمان با دفع مشکلات
احتمالی به بهره‌وری اقتصادی رسید و استفاده از منابع طبیعی را کاهش داد. مدیریت کارآمد در این زمینه به برنامه‌ریزی جامع و مدون و انجام مطالعات گسترده اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی نیاز دارد.
هدف اصلی این پروژه، فراهم کردن یک طرح جامع برای تخمین میزان تولید پسماند الکتریکی و الکترونیکی در شهر تهران است، به گونه‌ای که طبق نتایج به‌دست‌آمده بتوان به فراهم کردن بستر مناسب برای مدیریت ضایعات برقی اقدام کرد. به منظور تحقق این هدف باید الگوی مصرف لوازم برقی در شهر تهران با در نظر گرفتن وابستگی مکانی تهیه شود و سپس الگوی رفتاری افراد در برابر دور ریز لوازم الکتریکی و الکترونیکی با توجه به وابستگی مکانی آن تعیین شود. فعالیت‌های این پروژه در قالب سه مرحله به انجام رسید. در مرحلۀ نخست، در مواردی مانند تعریف و دسته‌بندی پسماند الکتریکی و الکترونیکی، وضعیت تولید این نوع پسماند در ایران و جهان، وضع قوانین مسئولیت‌آور برای ذینفعان (تولیدکنندگان و واردکنندگان) مطالبی بیان شد و این نتیجه به دست آمد که طراحی و تأسیس واحدهای جمع‌آوری، حمل‌و نقل، بازیافت و پردازش فقط پس از حصول تخمین هر چه دقیقتر میزان پسماند قابل انجام است. در این مرحله با استناد به اطلاعات دریافت‌شده از گمرک جمهوری اسامی و وزارت صنعت، معدن و تجارت و برخی دیگر از مراجع میزان انباشت تجهیزات الکتریکی و الکتریکی در ایران تخمین زده شد.
در مرحلۀ دوم میزان ضایعات لوازم برقی تولیدی در شهر تهران با روشهای مختلف برآورد و ارائه شد و همچنین مقدمات انجام مطالعات آماری نظیر تهیۀ پرسشنامه و اعتبارسنجی آن انجام شد. در مرحلۀ سوم نتایج مطالعات آماری میدانی ارائه شده و با استفاده از نرم‌افزار SPSS تحلیل شد و با نتایج بخش دوم مقایسه شد تا هم صحت و اعتبار نتایج اولیه بررسی شود و هم رفتار فرهنگی و دیدگاه مردم در برابر پسماند لوازم برقی بررسی شود. طبق نتیجۀ محاسبات، میزان کل پسماند تولیدی از تجهیزات الکتریکی و الکترونیکی در شهر تهران در سال 1396 برابر 82330 تن خواهد بود که معادل سرانه 9/ 57 کیلوگرم به ازای هر نفر در سال است. پیش‌بینی می‌شود میزان ضایعات برق E-waste( ( تولیدی در سال 1400 به 108708 تن، در سال 1405 به 121005 تن و در سال 1410 به 133 هزار تن برسد. در تهران به‌ترتیب کولر، ماشین لباسشویی، یخچال و تلویزیون بیشترین بخش ضایعات را شامل می‌شوند. طبق گزارشهای برزیل و مکزیک به‌ترتیب با داشتن سرانه 0/ 5 و 0/ 45 کیلوگرم به ازای هر نفر در سال، بزرگترین تولید پساوا از کامپیوتر را در میان کشورهای در حال توسعه دارند، اما نتایج این مطالعه نشان می‌دهد پسماند تولیدی از کامپیوتر در تهران بسیار نزدیک به آن‌هاست و پیش‌بینی می‌شود که در سالیان آینده نیز بسیار بیشتر شود. به دلیل عدم پاسخ‌گویی مناسب برنامه‌های موجود به نیازهای کنونی، برنامه‌ها، امکانات و قوانین لازم و ضروری برای مدیریت حجم نهایی پسماند مورد نیاز است که پس از حصول تخمین هرچه دقیقتر میزان پسماند باید تأمین شوند. با تدبیر و برنامه‌ریزی مناسب از حادتر شدن روزافزون مسئلۀ زباله در شهر تهران جلوگیری خواهد شد.